Ասում են

Յուրաքանչուր հուսալքությունից, ապատիայից հետո հանրությունը միշտ շոկի մեջ է լինում, բայց հետո, երբ զարթնում է, առաջին հարցը, որ ինքն իրեն տալիս է, ասում է․ «Ես ի՞նչ կարող եմ անել», և փորձում է պատասխանատվություն վերցնել։

Երբ հանրությունը սկսում է պատասխանատվություն վերցնել, նշանակում է վերադառնում է նորմալ կյանքի։ Կոլեկտիվ պատասխանատվություն․ ահա պետության համակարգային կառավարման և հաջողության հասնելու միջոցը։

Նաիրի Հոխիկյան

Մեկնաբանություններ